Hasan Yaşar Özfidan Yazıyor...  ozfidan@haberx.com
POLİS BİLE BANKA SOYARSA...
19.04.2002, 11:09 Aslında polis memurunun banka soyması, vatandaşın umutsuzluğunu ve içinde bulunduğu ekonomik sıkıntılarının ne derece büyük olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.

                     POLİS BİLE BANKA SOYARSA...

Son zamanlarda İstanbul Ümraniyede ve başka şehirlerde meydana gelen sokak kavgaları...

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi,

Petrol Mühendisi ve Mobilyacının ölümleriyle sonuçlanan Banka soygunu girişimi...

Yakalanan İzmirli soyguncular...

Mutemetlerin soyulması...

Yurdun çeşitli yerlerindeki banka soygunları...

Son olarakta polis memurunun banka soyması...

Kısaca artan soygun olayları...

Aslında polis memurunun banka soyması, vatandaşın umutsuzluğunu ve içinde bulunduğu ekonomik sıkıntılarının ne derece büyük olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Polis bile banka soyarsa, gerisini siz düşünün...Durum bu kadar vahimdir.

Dünyanın her yerinde kapkaç ve banka soygunları yapılıyor. Ancak, ülkemizde bunların aşırı artış gösterdiği gözden kaçmamalıdır. Hergün yurdun çeşitli yerlerinde birkaç soygun olayının birden acemi kişiler tarafından kişisel sorunları nedeniyle yapılması bir rastlantı olmamalı. İstanbul Emniyet Müdürü Sayın, Hasan Yücesanda katıldığı bir televizyon programında 7 Yıldır hiçbir banka soygunu yaşanmazken, son 1 Aydır banka soygunlarındaki artışı ekonomik krize bağlamıştır.

Eskiden, soygunlar teröristler tarafından terörist gurupların finansal ihtiyaçlarını karşılamak için yapılıyordu. Şimdi ise, ekonomik zorluklardan dolayı bireysel soygunların yapıldığını gözlemlemekteyiz.

Olaylar basit bir soygun girişimi olmayıp, bu nitelikteki kişilerin soyguna karıştığı ilk olaylardır ve toplumsal patlamanın ayak sesleridir!

Ayrıca kimi görsem, işten çıkmış ve eşinden boşanmış. İşte burası çok önemli! Bu iş, yöneticilerin rakkamlarla oynama ve enflasyonu düşürme işine benzemez. Ekonomik krizin ortaya açtığı bu tür yaralar kolay sarılmaz ve telafisi çok güçtür. Krizin düzelmesi sonucu zorda olsa yeni işler bulunabilir, yeni işyerleri açılabilir ama, yaratmış olduğu sosyal yaraların kapanması son derece güçtür, telafisi yoktur.

Halkımız ellerindeki kötü günleri için birkenara ayırmış olduğu birikimlerini yada eşinin ziynet eşyalarını zorunlu ihtiyaçlarını gidermek için elden çıkarmak zorunda kalmıştır. Bütün bunlar bitince, içte yaşanan fırtınalar dışa vurmaya başlamıştır.

Toplumdaki huzursuzlukların sanki sözleşmişçesine bir anda başlamasının ardındaki neden budur. Umutların, geleceğin tükendiğini gösteren en somut gösterge ise, yaşanan ayrılma olaylarıdır. Bunların çoğu, daha adliyeye intikal etmemiştir. Eşinden ayrılmış yada ayrılacak olan eşlerin canlı bir bomba gibi toplumun içinde gezeceği unutulmamalıdır.

Ülkeyi yönetenler, işte burada hata yapmaktadırlar. Hasta bir insanın tedavisi mümkündür. Ancak, ölen birkişinin tedavisi imkansızdır. Buradada ülke ekonomisi ve insanı yaşanan kriz sonucu, ağır hasta olarak bir süre yaşamış ve ölmüştür.

Devlet, ihtiyacı olduğu parayı kredilerle, ilave vergilerle yada para basarak elde edebilir. Hasta ve ölmüş olan ekonomisini elindeki bu olanaklarla geçici bir süre içinde olsa ayakta tutabilme şansına sahiptir. Vatandaşın elinde ise böyle bir imkan yoktur.