Hasan Yaşar Özfidan Yazıyor...  ozfidan@haberx.com
HÜKÜMETİ BEKLEYEN MART AYI KIYAMETİ.
27.03.2002, 07:57 Yöneticilerimiz, her defasında devletin kasasının neden boş olduğuna bakmaksızın doldurmaya kalkmışlardır.

Siyasiler batırdıkları gemide kendilerinin de batacaklarını bilmiyorlarmı? Ekonominin durma noktasına geldiğine dair yazılarımı 1999 Yılından beri ilgili yerlere bildirdim, hala da bildiriyorum.

Siyasiler günlük yaşıyor. Bunun üzerine, halkımızda günlük yaşamak zorunda kalıyor.  Milletin  açlık sınırında yaşamasına ve alım gücünün tamamiyle yok olmasına rağmen enflasyonun yüksek seyrine devam etmesi, durumun ciddiyetini açıkça ortaya koymaktadır. Birde, halkın alım gücünün biraz yükseldiği durumda enflasyonun ne kadar fırlayacağını siz düşünün! Siyasiler, ne daha önce nede şimdi, günlük çözüm yollarının dışında hiçbir ciddi ekonomik önlem almamışlardır. Onları halkın arasına ve emeklilik kuyruklarına girerek konuşulanları dinlemeye davet ediyorum.

Piyasalar sıkıntı içinde, bütün çekler karşılıksız çıkıyor. Enflasyonun sağlıklı bir şekilde düşmesi ancak, üretilen mal ve hizmetlerin halka arzının çoğalmasıyla yani, üretimin artmasıyla sağlanabilir. Halbuki, siyasiler zam yaparak daima talebi azaltmak suretiyle piyasadaki mal ve hizmetlerin çoğaltılması yolunu seçmişlerdir. Bu ise, sonderece sağlıksız bir yöntemdir. Piyasalardaki bu çokluk, global kriz sonucunda firmaların üretimlerini kısmalarına ve talep azlığından dolayı çok fazla zam yapılmamasına rağmen oluşmuş durumdadır. Sonuç olarak, üretici üretim yapamaz hale gelmiş, tüketici ise fiyatı ucuz olsa dahi alamaz hale gelmiştir. Böylece, piyasada mal çokluğu oluşmuştur. Bu ise, ekonominin çöktüğünün en açık göstergesidir.

Üretici üretemez hale gelmiş, tüketici ise alamaz hale gelmişse sonuçları ne olur? Kısaca bunlara değinilecek olunursa,

Ticaret hacmindeki daralma sonucu, piyasadaki dolaşan likit para buna bağlı olarak azalmış durumdadır. Halkın alım gücünün tamamen yok olduğu günümüzde, enflasyonun yüksek seyretmesinin ardında piyasaya gereğinden fazla para sürülmesi yatmaktadır.

Yöneticilerimiz, her defasında devletin kasasının neden boş olduğuna bakmaksızın doldurmaya kalkmışlardır. Testinin altındaki deliği kapatmadan ne kadar su doldurulursa doldurulsun testi dolmayacağına göre, gerek IMF den gerekse zamlarla devletin kasasına girecek olan paralarda, tıpkı altı delik olan su testisinde olduğu gibi devletin kasasının altından akıp gidecektir. Daha önce, gelen paralar nasıl devletin kasasının altından akıp gittiyse, bundan sonra gelecek olan paralarda aynı şekilde devletin kasasının altından akıp gidecektir. Yani, değişen bir şey olmayacaktır.

Siyasiler, maliyede “Kazanca uygulanan vergi çoğaldıkça, vergi gelirleri azalır. Kazancın tamamı vergilendirilince ise, vergi gelirleri Sıfıra düşer.” kuralını hep gözardı etmişlerdir. Yani, üretici az ürettiği halde satamaz hale gelmiş, tüketici ise fiyatı ucuz kalmasına rağmen alamaz hale gelmiş olmasına rağmen, herzaman vergileri arttırma yolunu seçmişlerdir.

Gelir arttırmada bu çare olmayınca, siyasiler para ihtiyaçlarını karşılamak için bu seferde, akaryakıt ürünlerine ve tiryakilerin vazgeçemeyecekleri tekel ürünlerine zam yapmayı, son çare olarak bulmuşlardır. Ancak, buda tükenmiştir. Bundan sonra, devletin aynı mantıkla yapacak başka gelir arttırıcı yöntemi kalmamıştır. Milletimiz, şimdiye kadar yeterince fedakarlık yapmıştır. Fedakarlık sırası, şimdi siyasilerdedir.

Yunanlı siyasetçiler, nasıl başarısızlıklarını gizlemek için Türkler saldıracak diye savaş çığırtkanlığı yaparak kamuoyunun dikkatini başka yöne çekiyorlarsa, bizde de aynı şekilde, siyasiler kendi başarısızlıklarını gizlemek için kamuoyunun dikkatini başka yerlere çekmektedirler.

Bütçesinin  tamamına yakını  borç  olan bir ülkede, gelecek yeni borçlara bel bağlamak ve gelecek yeni borçları bir kahraman nidası içinde açıklamak, son derece yanlıştır. Zaten, halkımız bu açıklamalara itibar etmemektedir.